วันพุธที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2554

หัวไม้รุ่นเก่า


เปิด Website ใหม่ spashaft.com ตั้งใจให้เป็นเว็บที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับ Club fitting, Club test and review ในแง่มุมที่หลากหลาย และถ้าเป็นไปได้จะพยายามตอบคำถามและข้อข้องใจเรื่องต่างๆเกี่ยวกับการทำไม้ ตลอดจนข้อมูลของก้าน Golf shaft review รวมถึงอุปกรณ์ในการทำไม้ Club making tools ซึ่งมีอยู่มากมาย แต่เราจะพยายามเลือกเอาเรื่องราวที่มีประโยชน์มานำเสนอให้มากที่สุด ส่วนใน My blog จะเป็นบทความทั่วๆไปหรือเรื่องเล่าสบายๆไม่เครียดมากนัก
โดยส่วนตัวเป็นคนชอบกอล์ฟมาตั้งแต่เด็ก เริ่มเล่นครั้งแรกก็นานมาแล้ว จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ประมาณ35ปี ตอนนั้นกระแสกอล์ฟยังไม่แรง สมัยก่อนอุปกรณ์ต่างกับสมัยนี้มาก จำได้ว่าทุกอย่างสั้นและแข็ง ตัวใบเหล็กเล็ก ส่วนใหญ่เป็นใบประเภท blade design มียี่ห้อดังๆไม่มาก ส่วนใหญ่นิยมเหล็กจากอเมริกา เช่น Power Bilt , Lynx, Macgragor, และยังมียี่ห้ออื่นๆอีกแต่ไม่มากนัก ส่วนใหญ่ก็เลือกหาไม้จากอเมริกา จากญี่ปุ่น ส่วนไม้จากจีน ไม้ก็อป หัวไม้ก็อป ก้านปลอมไม่มี

เหล็กในช่วงนั้นถ้าเทียบกับชุดเหล็กในปัจจุบันประสิทธิภาพต่างกันมาก ประสิทธิภาพไม้ในตอนนั้นใกล้เคียงกันไม่มีใครได้เปรียบเสีย
เปรียบ ดังนั้นต้องวัดกันด้วยฝีมือ ใครตีสั้นจะหาอุปกรณ์มาโมไม้นั้นยาก เพราะตอนนั้นวัฒนธรรมการโมไม้ยังไม่แรงเหมือนตอนนี้ เรียกว่าใครวงดีกว่าได้เปรียบ ต้องใช้ฝีมือล้วนๆ เป็นเกมของลูกผู้ชายจริงๆ ชุดเหล็กที่เราใช้อยู่ตอนนั้นยังจำความรู้สึกได้ว่าเป็นสไตล์ แข็ง สั้น หนัก ตีเหล็ก7 เต็มๆไม่น่าเกิน 140หลา ก้านที่ใช้ตอนนั้นเป็นก้านเหล็กทำงานรวมกับใบที่ค่อนข้างเล็ก สวีทสปอต์ไม่ใหญ่มากนัก ถ้าตีไม่กลางจะมีอาการสั่นและระยะจะหาย เราบังเอิญโชคดีที่ลุงข้างบ้านเป็นโปรเลยได้ลองไม้มากกว่าคนอื่นนิดหน่อย
เวลาจะซ้อมก็หาสนามไดร์ฟค่อนข้างยากพอๆกับหาโปร กลับมามองยุคนี้แสนจะมีความสุขหันไปทางไหนก็มีแต่กอล์ฟ โดยส่วนตัวเรียนกอล์ฟครั้งแรกที่สนามม้านางเลิ้ง ตัวสนามไดร์ฟอยู่ตรงกลางลู่วิ่งของม้าแข่งข้างๆลู่ด้านนอกเป็นสนามกอล์ฟสิบแปดหลุม บ้านเราอยู่ฝั่งธนฯขับรถไปเรียนกอล์ฟอาทิตย์ละสองวัน แต่ละครั้งโปรให้ตีสองถาด โปรบอกว่าตีมากเดี่ยววงเสีย(โปรบอกอะไรก็ต้องเชื่อ) ตียังไม่ทันหายมันเลยไล่เรากลับบ้าน จะแอบโปรไปหาสนามอื่นซ้อมก็หายาก ฝึกตีอยู่พอสมควรรู้สึกเบื่อ อาการเบื่อน่าจะมาจากสาเหตุที่ว่า ตอนนั้นเรายังเด็ก กอล์ฟเป็นกีฬาของผู้ใหญ่เป็นกีฬาของคนมีฐานะ หันไปทางไหนมีแต่คุณลุง คุณอา เพื่อนวัยเดียวกันมีน้อยมาก ดังนั้นซ้อมไปก็เท่านั้นไม่สนุกไม่มีเพื่อนวัยเดียวกันเล่นด้วย เวลาไปออกรอบต้องไปกับคุณลุงหรือไม่ก็คุณอาทั้งหลาย ตีแบบตัวลีบ จะแซวใครก็เกรงใจเพราะเล่นกับผู้ใหญ่ เลยไม่ได้ใช้ mouth wedge (หมายถึงการแซวพูดจาถากถางเพื่อให้คู่ต่อสู่เสียสมาธิ) ทำให้เราลดความถี่ในการซ้อมและออกรอบลงไป จะไปบ้างก็ตอนที่นึกอยากตีจริงๆ

เราออกรอบด้วยไดร์ฟเวอร์ก้านเหล็กยาว 44" ส่วนหัวไม้เป็นไม้จริงๆ ซึ่งตอนนี้สามารถหาดูได้ตามคลองถม ระยะที่ได้ตอนนั้นเต็มที่น่าจะไม่เกิน 230 หลา(อุปกรณ์+ฝีมือที่ตอนนั้นไม่ด้เรื่องเท่าไหร) เลยมีความคิดว่าจะจัดแข่งกอล์ฟในหมู่เพื่อนที่มีไม้เก่ารุ่นคุณพ่อแต่ต้องมีอายุไม้ไม่ต่ำกว่า 25 ปี ชื่อรายการน่าจะชื่อว่า "The vintage golf club challenge" จัดเมื่อไหร่จะแจ้งให้ทราบ